Romanowowie

olgasza

"Tatiana z natury była zdystansowana, mniej otwarta i spontaniczna niż jej starsza siostra.(...) Była bardzo piękna, ale nie posiadała w sobie tego uroku, jaki miała Olga Nikołajewna. Swoją urodą i naturalną zdolnością swobodnego zachowania w towarzystwie przyćmiewała siostrę, która mniej zwracała na siebie uwagę, pozostając w cieniu."
Pierre Gilliard

"Tatiana... chociaż piękniejsza od swej siostry, była bardziej skrytej, mniej szczerej i otwartej natury."
Pierre Gilliard

"Ciemnowłosa, blada, z szeroko rozstawionymi oczyma - nadawało to jej wyglądowi poetycki, niemal nieobecny wyraz, co nie pasowało jednak do jej charakteru."
Sophie Buxoeveden

"Jeśli Wielka Księżna Olga była uosobieniem kobiecości i wyjątkowego ciepła, to Wielka Księżna Tatiana uosabiała sobą coś wręcz przeciwnego - odwagę, energię i siłę. Nieco wyższa od swojej siostry, ale tak samo elegancka i smukła, okazała się twarda i wytrzymała. Jej charakter i wygląd, choć miękkie, cechowały się też ostrością i wyrazistością. Jej spojrzenie - wymowne i śmiałe. Witała się również typowo po męsku - uściskiem dłoni, patrząc prosto w oczy.
Wielka Księżna Olga przejawiała zdolność do rozmawiania z ludźmi otwarcie i na intymne tematy, natomiast Wielka Księżna Tatiana wywoływała w swych rozmówcach uczucie głębokiego szacunku. Była w tym równie uczynna jak i siostra. Ale w chwili załamania psychicznego zwróciłbym się raczej nie do niej, a do Wielkiej Księżny Olgi."
Siemion Pawłow, oficer z lazaretu

"Wielka Księżna Tatiana jest od stóp do głów arystokratyczna i carska"
Ofrosimowa

"Ogólnie rzecz biorąc można by o nich powiedzieć tak: zwykła, powiedziałbym nawet - mieszczańska rodzina. Z wyjątkiem A. F. I może jeszcze Tatiany. "
J. Jurowski

"... jest całkiem inna niż jej siostry. Dostrzec w niej można było cechy jej matki - to ta sama natura, i taki sam charakter."
J. Kobyliński

"To Tatiana zajmowała się młodszymi dziećmi, pomagała też w organizacji życia na dworze, tak by oficjalne ceremonie nie kolidowały z osobistymi planami rodziny. Miała praktyczny umysł, odziedziczony po cesarzowej, i szczegółowe podejście do każdej sprawy"
Julia Dehn

"Doktor Derewienko, człowiek bardzo wymagający w stosunku do pielęgniarek, mówił mi już po rewolucji, że rzadko kiedy trafiała się taka spokojna, zręczna i dzielna pielęgniarka asystująca przy operacjach, jak Tatiana."
Tatiana Botkina

"Tatiana Nikołajewna to wspaniała pielęgniarka. 27-ego, w dzień powrotu Wiery Ignatijewny , wzięłyśmy Smirnowa na zmianę opatrunku. Temperatura się utrzymywała, puls był zły, trzeba było ściągać ropę. Igła strzykawki się zatkała, nie sposób było niczego odessać, więc nowe wkłucie i Wiera Ignatijewna dociera prosto do wrzodu - istny potok gęstej, wyjątkowo śmierdzącej ropy. Decyzja o natychmiastowym cięciu. Rozbiegłyśmy się, pobiegłam filtrować nowokainę, a Tatiana Nikołajewna samodzielnie zebrała wszystkie potrzebne narzędzia, przeciągnęła stoły, przygotowała fartuchy. w 25 minut wszystko było gotowe. Operacja zakończyła się pomyślnie. Po rozcięciu rany, najpierw z trudem, a potem istną rzeką wylała się niewiarygodnie śmierdząca ropa. Pierwszy raz w życiu zdarzyło się, że dostałam mdłości, tymczasem Tatiana nie pisnęła ani słówkiem, tylko gdy ranny jęczał, twarz jej lekko drgnęła i oblała się purpurą."
z dziennika Walentyny Czebotariewiej, z dn. 4 grudnia 1915

olgasza

"Wielka Księżna Tatiana Nikołajewna była bardzo szczupła. Ciężko sobie nawet wyobrazić, jak bardzo. Miała 21 lat, była wysoka, o włosach ciemniejszych od reszty rodziny, elegancka. Oczy jej miały kolor ciemno-szary, one to sprawiały, że wyglądała inaczej niż reszta sióstr, w oczach których widać było, co im w duszach gra. Była pełna rezerwy, skryta, ale jednocześnie najbardziej pozytywnie nastawiona do życia. Była też religijna, ale religijność była dla niej obowiązkiem, podczas gdy dla Wielkiej Księżnej Olgi - potrzebą ducha.
Tatiana była zawsze zatroskana i zamyślona, i niemożliwością było odgadnąć, o czym myśli. Na fortepianie grała lepiej niż ktokolwiek w rodzinie. Ale miała jedynie lepszą technikę, nie wkładała w to serca. Dobrze malowała i rysowała. Była ulubienicą matki, jedyną ze wszystkich córek, której się ona zwierzała.

ze wspomnień S. Gibbesa

Justyśka

"Tatiana (lat piętnaście) była nieco wyższa, drobniejsza i szczuplejsza, twarz miała bardziej pociągłą, a cała jej postać jeszcze silniej znamionowała arystokratyczne pochodzenie i dobre wychowanie. Włosy miała ciemniejsze niż starsza siostra, ale nie uśmiechała się tak często. Moim zdaniem to ona właśnie była najpiękniejszą z czterech sióstr."
A.A. Mozołow

"Tatiana natomiast miała trudny charakter, była bardziej zamknięta w sobie, ale miała więcej niż siostry głębokich przymiotów duchowych."
A.A. Mozołow

"Tatiana była raczej powściągliwa, w gruncie rzeczy zrównoważona i miała własną wolę, choć nie była tak szczera i spontaniczna jak jej starsza siostra. Nie była również jak ona utalentowana, lecz braki te nadrabiała wytrwałością i stałością. Odznaczała się urodą, choć nie miała tego uroku osobistego, jaki posiadała Olga Nikołajewna. Jeśli caryca w ogóle wyróżniała jakoś swoje dzieci, to Tatiana Nikołajewna była jej ulubienicą. Nie chodzi o to, że jej siostry darzyły matkę mniejszym uczuciem, lecz Tatiana umiała sprawić, by caryca ani na chwilę nie przestawała czuć się kochana, i nigdy nie folgowała własnym chwilowym kaprysom. Dzięki swej urodzie i znakomitej umiejętności prezentowania pewności siebie, Tatiana sprawiała, że jej siostra Olga schodziła w sytuacjach oficjalnych w cień, gdyż nie myśląc nigdy o sobie Olga zdawała się sama usuwać na drugi plan. Mimo to obie siostry były sobie ogromnie bliskie. Dzieliła je jedynie osiemnastomiesięczna różnica wieku, a więc już sam ten fakt stwarzał między nimi silną więź."
Pierre Gilliard

"Druga - Tatiana - była najpiękniejszą dziewczyną w rodzinie."
Aleksander Michajłowicz "Sandro"