Romanowowie

olgasza

To zdjęcie już było, ale trafiło się w naprawdę fajnej jakości (i wielkości), więc dorzucę
(w razie wątpliwości, ono w rzeczywistości jest większe niż tu widać Very Happy

)

Justyśka

Wyjątkowa uroda, nieprzeciętny umysł, subtelny dowcip, anielska cierpliwość, szlachetne serce -takie były zalety tej wyjątkowej kobiety. Żal było, że kobieta o takich przymiotach związała swój los z takim człowiekiem, jak stryj Sergiusz. Z chwilą jej przybycia do Petersburga z rodzinnego Hessen-Darmstadt, wszyscy zakochali się w „cioci Elli".
Spędziwszy wieczór w jej towarzystwie i wspomniawszy jej oczy, karnację twarzy, uśmiech, jej umiejętność stwarzania wokół siebie nastroju intymności, wpadaliśmy w rozpacz na myśl o zbliżających się zaręczynach. (...)
Zbyt dumna, aby się skarżyć, spędziła z nim około dwudziestu lat. To nie pozerstwo ani chęć popisania się, lecz prawdziwe miłosierdzie skłoniło ją do odwiedzenia, przed egzekucją, w celi moskiewskiego więzienia, zabójcy jej męża. Jej wstąpienie do klasztoru, które nastąpiło potem, jej heroiczne, choć bezowocne wysiłki, by kierować postępowaniem carycy, a w końcu jej męczeństwo w bolszewickiej niewoli - wszystko to daje wystarczające podstawy, by wielką księżną Elżbietę Fiodorowną zaliczyć w poczet świętych. Nie było szlachetniejszej kobiety, która by odcisnęła ślad swej osobowości na krwawych kartach rosyjskiej historii.

Ze wspomnień Wielkiego Księcia Aleksandra Michajłowicza

olgasza

Ależ on tego stryja Sergiusza nie lubił Smile

Justyśka

Ciekawe czy znalazłby się też taki co by o Sandrze mógł powiedzieć, że "widzi drzazgę w oku brata swego, a belki w swoim oku nie widzi" Very Happy

olgasza

Podobno Aleksander III nie przepadał za zięciem? może miałby coś do powiedzenia w tej sprawie Smile

Justyśka

Chociaż jak sobie czytam teraz wspomnienia Sandra odnoszę takie wrażenie, że był do niego dość przyjaźnie nastawiony. W przytoczonym fragmencie kiedy poszedł spytać Aleksandra III czy mógłby się ożenić z Ksenią tamten odrzekł, że go lubi i nie ma nic przeciwko temu. Ale wiadomo jak to czasem jest, na zewnątrz człek nie daje po sobie poznać co o kimś naprawdę myśli, także nigdy nie wiadomo jak to dokładnie jest.

Magduszka

Justyśka

Do Mikołaja z marca 1890 r.
Mój drogi Eugeniuszu Onieginie!
Jakże miło z twojej strony, że przysłałeś mi tą przepiękną bransoletkę. Tatiana stokrotnie cię za nią całuje i jest głęboko wzruszona. Natychmiast ją założę i będę ją od teraz zawsze nosić. Mam ogromną nadzieję, że będziemy mogli jeszcze coś przećwiczyć i zagrać, skoro nasz debiut odniósł taki sukces. Z moim okiem jest trochę lepiej, ale wyglądam jakbym przepłakała wiele godzin, całą twarz mam opuchniętą - tak dostałam w twarz śniegiem. Jednakże jeśli będzie możliwe, to i tak będę przychodzić, by poszaleć na lodzie - było niezmiernie wesoło.
Dużo słodkich buziaków i podziękowania dla drogiego E.O od Tatiany! Zaopatrzyłam się na kolejną grę w badmintona, ponieważ wkrótce wznów będziemy mogli zagrać.

Justyśka · Wysłany: Czw 3:39, 12 Mar 2015 Temat postu:

Francois Flameng Wielka Księżna Elżbieta Fiodorowna w Ilinskoje
[link widoczny dla zalogowanych]

Justyśka

[link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych]