Romanowowie

olgasza

Wiecznie pijany, ale porządny - Piotr Aleksandrowicz Czerewin - szef ochrony rosyjskich cesarzy. Olga Aleksandrowna wspominała go po latach ciepło, jako sympatycznego, zabawnego człowieka, takim go zapamiętała z własnego dzieciństwa; jednocześnie mamy innych dzieci straszyły Czerewinem swe pociechy, gdy były niegrzeczne.

Urodził się w 1837 roku. Pochodził ze szlachty z kostromskiej guberni.
Służbę w carskiej armii po ukończeniu szkoły podchorążych rozpoczął w 1855 roku w pułku Kawalergardów. Jako bardzo młody człowiek wziął udział w wojnie krymskiej.
W 1863 roku awansował na dowódcę Wileńskiego Okręgu Wojskowego. Od 1867 był fligiel-adiutantem cara Aleksandra II.
Dwa lata później został dowódcą tzw. Konwoju.
Wziął udział w wojnie ros.-tureckiej, po której mianowano go generał-majorem Świty.
od 1878 Czerewin zaczął służbę w żandarmerii. W 1881 dokonano na niego nieudanego zamachu.

A.A. Polowcow pisał o nim, że był to człowiek "inteligentny, dobry, uczciwy, i wiecznie pijany. Będąc cały czas przy cesarzu, przy swej niewątpliwej wrodzonej inteligencji i uczciwości miał na niego ogromny wpływ, zwłaszcza w sprawach osobistych."
Wg Witte'go "Czerewin był to człowiek towarzyski, prostego wychowania, ale z dużą dozą zdrowego rozsądku i inteligencji; do pewnego stopnia był dowcipny, choć miał wielką skłonność do mocnych trunków."

Ta skłonność do pijaństwa stała się główną przyczyną, dla której po wstąpieniu na tron Mikołaja II Czerewin został w końcu całkowicie usunięty z cesarskiego dworu.

Czerewin był związany z księżną Katarzyną Radziwił (aferzystki, która pisała książki, obsmarowując w nich przedstawicieli różnych domów panujących w Europie).
Generał zmarł 19 lutego 1896 w Sankt-Petersburgu na zapalenie płuc. Pochowano go w rodzinnym majątku Nieronowo w kostromskiej guberni.

[link widoczny dla zalogowanych]