Romanowowie

olgasza · Wysłany: Czw 16:33, 16 Mar 2017 Temat postu:

A tak Mikołaj przepraszał Michała ...za kłopot... Rolling Eyes

3/16 marca 1917 . Piątek.

Do Jego Cesarskiej Wysokości Michaiła Drugiego. Wydarzenia ostatnich dni zmusiły mnie do podjęcia nieodwołalnej decyzji co do tego radykalnego kroku. Wybacz mi, jeśli cię tym zdenerwowałem i że nie zdążyłem cię uprzedzić. Masz we mnie zawsze wiernego i oddanego ci brata. Modlę się do Boga gorąco, aby pomógł tobie i twej Ojczyźnie. Niki.

Nie ma to jak zwalić drugiemu na plecy coś, czego się samemu nie udźwignęło, i marzyć o pieleniu w ogródku w Liwadii - a inni niech się męczą.

puma.domowa · Wysłany: Czw 21:26, 16 Mar 2017 Temat postu:

olgasza · Wysłany: Pią 11:59, 17 Mar 2017 Temat postu:

Tak, to pewnie było niczym grom. Choć nie z jasnego nieba.
Dziwi mnie tylko pretensja, jaką miał Mikołaj do brata, gdy ten tego 'prezentu' nie przyjął. Dziwi mnie nawet to stwierdzenie "Modlę się do Boga gorąco, aby pomógł tobie i twej Ojczyźnie" - jakby umywał ręce i chciał powiedzieć - to już nie mój kłopot.

puma.domowa · Wysłany: Pią 13:28, 17 Mar 2017 Temat postu:

olgasza · Wysłany: Pią 14:49, 17 Mar 2017 Temat postu:

Mnie poraża sposób, w jakim teraz o tym piszą Rosjanie. Przeważnie młodzi, bo ci starzy, których młodość przypadła na czasy komuny, tęsknią za czym innym, jak mi się zdaje...
Młodzi natomiast piszą różności w stylu "Wybacz nam, nasz Imperatorze" itp. Gdybają tak jak i my, a oprócz tego wręcz obalają całą tę historię o abdykacji, co rusz można gdzieś przeczytać, że tej abdykacji tak naprawdę nie było, nie mogło jej być, bo Mikołaj nie miał prawa, bo Michał nie miał prawa itd.
Kto by przypuścił, że ludziom w tym kraju będzie tak brakowało monarchii..

No a jakie Wy macie do tej abdykacji podejście? Question

olgasza · Wysłany: Pon 22:04, 20 Mar 2017 Temat postu:

Żadnego zdania, nic? ani Was ziębi, ani grzeje, ma się rozumieć? Smile

Justyśka · Wysłany: Wto 15:01, 21 Mar 2017 Temat postu:

Ja jeszcze słyszałam, że abdykacja wcale nie miała żadnej mocy prawnej.

Z tym to już jest bardziej złożony temat. Na pewno trza liznąć trochu polityki żeby coś sensownego na ten temat sklecić. Przynajmniej ja mam z tym problem. Ale tak ogólnikiem: jakby tak spojrzeć z jednej strony abdykacja była kijowym pomysłem, no bo całe lata panowania dynastii poszły się za przeproszeniem pieprzyć. Z drugiej strony Mikołaj nie miał wtedy w marcu jakiegoś większego wyboru, pewnie nawet gdyby mu o niej nie wspomnieli nadal brnąłby dalej w tym bagnie i znając życie skończyło by się to dla niego jeszcze gorzej. Owszem, gdyby już wcześniej inaczej to wszystko rozegrał i miał jakiś kręgosłup moralny może nie doszłoby do takiego wyboru - albo może faktu dokonanego. No ale stało się jak stało. Z wyborem komu by taki piękny prezent podarować też można nam teraz kurde łatwo gdybać, ale Mikołaja naglił czas. Musiał coś szybko wykombinować no i akurat padło jak padło. Skoro rozłąka z synem odpada, pozostaje jeszcze szukać na "ofiarę" kogoś z najbliższej rodziny - "ja swoje zrobiłem, może on poradzi sobie lepiej". Był trochu naiwny więc skąd miał wiedzieć jak Misza to przyjmie. Może gdyby zrzekł tronu się na rzecz Aleksego pod pieczą Miszy inaczej by to wyszło. Ale dla niego taka rozłąka była nie do pomyślenia, więc cóż...

puma.domowa · Wysłany: Śro 10:04, 22 Mar 2017 Temat postu:

Minnie Feodorovna · Wysłany: Śro 10:47, 22 Mar 2017 Temat postu:

Ja myślę, że widmo upadku carskiej Rosji ciągnęło się już od początku dynastii. Rosja zewnątrz wyglądała na państwo silne, potężne, chociaż zaprzeczyły temu później wojny, lecz w środku panowało coś na kształt przejścia między prawdziwym średniowieczem a nowoczesnością. W XX w. był to jedyny kraj bez konstytucji, o ile mnie pamięć nie myli, a bomba tykała w samym sercu państwa. Jak to ujął Talleyrand „Rosja nigdy nie jest tak potężna, na jaką wygląda, ani też tak słaba, na jaką wygląda”.
Może gdyby projekt konstytucji Aleksandra II doszedł do skutku i zostałaby ona ogłoszona, to coś by to zmieniło, lecz syn został przy dywizie " prawosławie – samodzierżawie – narodowość", co jeszcze bardziej osłabiło kraj, a Sasza urodzonym politykiem nie był i tu z pumą się zgodzę.

No, a Mikołaj? On po prostu urodził się w złej rodzinie i w złym czasie, przez wczesną śmierć ojca był kompletnie nieprzygotowany do objęcia władzy. Posiadał cechy, które pożądane u ojca średniozamożnej szlacheckiej rodziny, stawały się jednocześnie śmiertelnym defektem u cara. I jeszcze ten fatalizm. Ogólnie spotyka się stwierdzenie, że gdyby nie Alix (trzeba przyznać, że grzebała w tej polityce, grzebała, odcinała się od świata, aż się dogrzebała) , gdyby nie hemofilia, to do dziś nawet mielibyśmy w Rosji monarchię, lecz trzeba pamiętać, że mogło być już za późno na zmiany, chyba, że byłoby to coś co wyniosłoby carat pod niebiosa, a i musiałaby to zrobić odpowiednia osoba, a rodzina albo się do tronu nie garnęła (Michał) albo ich zachowanie było bardzo dyskusyjne. Z drugiej strony po co było pchać się w wojnę z Japonią, no tylko po to, aby stwierdzenie Wilhelma II: „Musimy próbować związać Rosję ze wschodnią Azją, tak by zwracała mniej uwagi na Europę i Bliski Wschód” stało się prawdą. O Serbii wypowiedziała się już puma Smile

Nicky sam z siebie na abdykację, by się nie zdecydował. On, fatalista wierzył w świętą misję samodzierżawia i swoją. Drugi problem, że miał wokół siebie niewłaściwych ludzi m.in Protopopowa + wojna, która była fatalnym taktycznie posunięciem + zalążki rewolucji = abdykacja. Mam wrażenie, że chociaż on nie chciał tej abdykacji, to poszedł na łatwiznę, bo zostawi wszystko Michałowi i niech on naprawia, to co starszy brat zepsuł.
A i gdyby jeszcze Kiereński wykazał inną postawę wobec bolszewików, bo przecież miał taką okazję, to Mikołaj mógłby z rodziną dożyć starości, gdzieś na Krymie czy Syberii.