Romanowowie

olgasza

Czyli o czym się mówiło, plotkowało, czytało w gazetach, żurnalach itp.

Na początek może coś rodem z kryminału: coś, o czym słyszał chyba każdy: sprawa Bejlisa, kijowskiego Żyda, który został oskarżony o zamordowanie chrześcijańskiego chłopca.
W marcu 1911 w Kijowie ginie ukraiński 13-latek, Andrij Juszczyński. Tydzień później zostaje odnaleziony, martwy i okaleczony, niedaleko fabryki kostki brukowej. Wystarczyło zeznanie przypadkowego świadka, że chłopca porwał Żyd, by aresztowano pracującego właśnie w owej fabryce Menachema Bejlisa. Chłopca miał ponoć porwać w celu mordu rytualnego. Sprawa trafiła na bardzo podatny grunt antysemickiej polityki Imperium Rosyjskiego. Rozpoczęła się ogólna nagonka na Żydów i bezpodstawne oskarżanie ich o mordowanie dzieci i używanie ich krwi w religijnych rytuałach.

Pośród tych, którzy sprzeciwiali się całej tej kampanii, byli m. in. Gorki, Kuprin, a także Aleksander Kiereński.
Bejlis siedział jednak 2 lata w więzieniu, czekając na proces. Świadek, na podstawie zeznań którego trafił do więzienia, przyznał w końcu, że policja go do nich nakłoniła, a ława przysięgłych (złożona z samych chrześcijan) uniewinniła Bejlisa.

olgasza

Sensacja rozmiaru poniekąd lokalnego - nie wiem, czy odbiła się szerszym echem poza granicami Imperium, w każdym razie...
Rok 1895, wielki kompozytor Rimski-Korsakow wystawia w Petersburgu swą nową operę:

"W mieście duże wzburzenie nagłym zakazem wystawiania opery Rimskiego-Korsakowa 'Noc wigilijna'. Okazuje się, że na próbie generalnej wielcy książęta przerazili się, ujrzawszy na scenie wielką Katarzynę II. Jak mówią, ich cesarskie wysokości, zwykle tak mało dbający o prestiż i godność swej rangi, wyrazili kategoryczny sprzeciw. Wielki Książę Władymir zadzwonił do cesarza, a ten podobno dał ostrą reprymendę baronowi Frederiksowi. Spektakl wycofano..."

olgasza

W 1910 Imperium Rosyjskim wstrząsnęło pewne... zniknięcie.

Otóż zniknął, uciekając ze swego pięknego domu w Jasnej Polanie sam Lew Nikołajewicz Tołstoj, najsławniejszy rosyjski pisarz, mający wówczas 82 lata. Sensacyjna wieść o tym migiem rozniosła się po Rosji i świecie i odtąd gazety co dzień donosiły o wynikach poszukiwań.
Tołstoj miał wówczas na pieńku tak z carem jak i cerkwią prawosławną (ekskomunikowała go za jego poglądy); z żoną, z którą spędził 50 lat, też mu się nie układało (chciał rozdać majątek chłopom).
W pociągu w drodze do Rostowa nad Donem Tołstoj rozchorował się i dostał zapalenia płuc. Wysiadł na stacji w Astapowie, i ulokowany został w domu naczelnika stacji.
Na stacji zebrały się tłumy ludzi, media, relacjonujące sytuację (choroba trwała tydzień). Tołstoj zmarł 20 listopada.

Od 1918 Astapowo nosi nazwę... Lew Tołstoj. W pokoju w którym pisarz zmarł, urządzono małe muzeum.