Romanowowie

Minnie Feodorovna

14 czerwca 1870r. w Nowym Pałacu w Poczdamie na świat przyszła Zofia Dorota Ulryka Alicja Hohenzollern. Była siódmym dzieckiem i trzecią córką następcy tronu Prus, Fryderyka i Wiktorii, z domu Sachen-Koburg-Gotha. Miała 7 rodzeństwa:
- Wilhelma, przyszłego kajzer Wilhelma II,
- Charlottę, księżna Saksonii- Meiningen,
- Henryka, męża Ireny Hessen-Darmstadt,
- Zygmunta, zmarłego jako dziecko,
- Wiktorię, księżna Schaumburg-Lippe.
- Waldemara, zmarłego jako dziecko,
- Małgorzatę, księżną Hesse-Kassel.

W odróżnieniu od starszego rodzeństwa, wychowywała ją w sympatiach probrytyjskich matka, nazywająca ją oraz jej dwie siostry, Małgorzatę i Wiktorię "moimi trzema słodkimi dziewczynkami". Dzieciństwo spędziła w Poczdamie i Berlinie. W rodzinie zwano ją "Sossy", co miało rymować się z przezwiskiem Małgorzaty, "Mossy". Pewnego dnia jej niania, będąca od wrażeniem jej wspaniałej postawy, dostojnego kroku, powiedziała, że Zofia pewnego dnia zostanie królową. Czas pokaże, że się nie myliła....

Podobnie jak większość wnuków królowej Wiktorii, trzy siostry często odwiedzały kochaną babcię. Tam dochodzi do spotkania następcy tronu Grecji, Konstantyna ("Tino") z młodziutką Sossy. Brytyjska monarchii była zachwycona rozwijającym się pomiędzy pomiędzy parą uczuciem, chociaż nie uważa młodzieńca za inteligentnego, jedynie obdarzonego dobrym sercem. W między czasie zaszły zmiany na tronie Prus - cesarzem został ojciec dziewczyny, Fryderyk. Jego krótkie rządy trwały dokładnie 99 dni. Umarł na raka gardła dzień po 18 urodzinach Zofii, na które podarował jej bukiet kwiatów. Na uroczystościach pogrzebowych pojawił się Konstantyn. Padła wtedy decyzja o zaręczynach, które zostają ogłoszone 3 września 1888r.
Ślub odbywa się 27 października 1889r. w Atenach. Zorganizowano dwie ceremonie - jedną publiczną w obrządku greckim, drugą prywatną, przeprowadzoną przez pastora, bowiem Zofia nie zdecydowała się na konwersję. Para została entuzjastycznie przyjęta przez Greków....najpewniej dlatego, że funkcjonowało wtedy przekonanie, iż jeśli władzę obejmie Konstantyn i Zofia, powstanie wielkie i silne państwo, co łączyło się z Megali Idea*
Para zamieszkiwała wilię w stylu francuskim w Alei Kifisias. 19 lipca, a więc niemal 9 miesięcy po ślubie na świat przyszedł wcześniak, chłopiec, który ochrzczono na cześć dziadka imieniem Jerzy. Poród przy którym była dumna babcia, cesarzowa Fryderykowa, był trudny - wokół szyi dziecka okręciła się pępowina. Po Jerzym przyszedł czas na nieszczęsnego Aleksandra, królową Rumunii - Helenę, Pawła - króla Grecji, księżną Aosty - Irenę i Katarzynę, która urodziła się gdy jej matka liczyła sobie 43 lat.
Początkowe lata pożycia małżeńskiego należały do udanych, jednak, podobnie jako ojciec, Konstantyn nie miał zamiaru być wiernym mężem, co zaowocowało romansem z Paolą von Ostheim, włoską aktorką, który trwał aż do jego śmierci w 1923r. Jego żonę również posądzono, lecz zupełnie niesłusznie, o niewierność, której owocem miała być właśnie Katarzyna. Mówi się, że załamana ciągłymi zdradami Konstantyna, przyszła do króla Jerzego we łzach, prosząc o wsparcie. Władca, który sam nie był doskonałym ojcem i małżonkiem, odparł, żeby udała się do królowej Olgi Greckiej, bo ona powinna najlepiej wiedzieć, co robić w takiej sytuacji.
W 1890r. żona następcy tronu podjęła decyzję o zmianie wiary. Sprzeciwia się temu cesarzowa Niemiec, Augusta, będąca w ciąży z synem Joachimem. Zofia ze spokojem odpowiedziała jej, że to jej prywatna sprawa. Stres związany z takim krokiem szwagierki spowodował, że cesarzowa przedwcześnie rodziła. Wilhelm oskarżył o to siostrę, mówiąc, że gdyby dziecko zmarło, to byłaby to wyłącznie jej wina.
Podczas wojny w 1897r. Zofia pomagała w Związku Kobiet Greckich jako pielęgniarka pod czujnym okiem doktor Kalopothates. Popularność rodziny spadła wtedy gwałtownie. Sytuacji nie poprawiał fakt, że siostry miłosierdzia miały za zadanie opatrywać także żołnierzy tureckich. Podobnie działo się podczas obu wojen bałkańskich. Charytatywność i chęć niesienia pomocy zbliżyły do siebie Sossy i Olgę Grecką. Teściowa wspierała synową w zakładaniu szpitali polowych i zapewnieniu opieki medycznej. Jej szczególną aprobatę zdobywa właśnie założony w 1896r. Związek Kobiet Greckich.
Sytuacja w Grecji była bardzo niepokojąca. W 1909r. rosnące bezrobocie i podatki przyczyniły się do wzrostu negatywnych nastrojów społecznych, co więcej ludzie mieli wciąż za złe królowi, że w wojnie z Turkami utracił Kretę. Zrobiło się na tyle niebezpiecznie, że Jerzy I poważnie rozważał opuszczenie kraju. Nie zrobił tego, ale za granicę wysłał Konstantyna z żoną. Azylu udzieliła jej wtedy Małgorzata "Mossy".
W marcu 1913r. dochodzi do tragedii - z ręki anarchisty zginą teść Zofii. Na tronie zasiada bardziej lubiany od niego syn. Według plotek, zmarły już wcześniej zastanawiał się na abdykacją - mimo wielu lat spędzonych w Grecji wciąż uważano go za cudzoziemca, zwłaszcza, że pozostał zagorzałym luteraninem. Lud wiązał z nowym monarchą wielkie nadzieje, początki jego panowania zostają okrzyknięte "złotym wiekiem Grecji", co miało zapewne związek z sukcesami armii na Bałkanach podczas II wojny bałkańskiej.
Niemniej jednak początkowa sympatia narodu szybko wygasła - nadchodzi I wojna światowa, a wraz z nią plotki, oskarżenia. Zofia, ze względu na pochodzenie, postrzegana była jako zwolenniczka Niemiec. Pikanterii dodał temu złośliwa iluzja, jakoby to królowa w szale miała popchnąć Tino, ponieważ ten za namową premiera sprzymierzył się z zaatakowaną przez Bułgarię Serbią. Brakiem względów Greków "cieszył się" również najstarszy Jerzy, głównie za sprawą treningu wojskowego, jaki odbył w Niemczech.
Do Grecji przybyli żołnierze brytyjscy i francuscy. Pomiędzy nimi a greckimi rojalistami doszło do zbrojnych starć. Sossy była zmuszona ukrywać się z córkami po piwnicach pałacowych. Dodatkowo, pałac królewski w Tatoi zniszczył pożar. Przebywająca w nim Zofia jest zmuszona do ucieczki wraz z Katarzyną na rękach z pałacu (najpewniej przyczyną pożaru było podpalenie - niedaleko znaleziono pojemniki po benzynie). W całym kraju panował głód, obcy wojskowi zastosowali blokadę morską, co sprawia, że Grecy zjednoczyli się z królem, krzycząc na ulicach "Jesteśmy dumni, że pomrzemy z głodu za naszego króla!" Tymczasem narastający między Konstantynem a Elefteriosem Wenizelosem* konflikt i obecność żołnierzy ententy zmusiły go do abdykacji na rzecz młodszego syna, Aleksandra (jego starszy brat jest podejrzewany podobnie jak ojciec i matka o poglądy, sympatie proniemieckie). Grecy uznając, że za zrzeczeniem się korony przez Tino stoi Francja (tutaj mieli rację, gdyż Célestin Jonnart, mianowany wysokim komisarzem ds. Grecji, zażądał wprost od monarchy abdykacji), otoczyli pałac i nie pozwolili rodzinie z niego wyjechać. Trzeba było użyć podstępu - głównym wyjściem wyjechała kolumna samochodów bez rodziny, która tylną bramą wśród groźb, próśb i strzałów udała się w stronę morza. Wcześniej, by uspokoić nastroje wydano oświadczenie, w którym zawarto m.in informację, że władca i jego małżonka wciąż czują się Grekami.
Ponoć, według plotek, Aleksander spoglądając w stronę odjeżdżających krewnych miał krzyknąć:" Wkrótce tutaj znów wrócicie!"
Rodzina udała się do Szwajcarii, gdzie nadal musiała znosić dalsze oskarżenia. 2 października Aleksander zostaje ugryziony przez małpę pałacowego dozorcy, gdy próbuje rozdzielić rzucającego się na inną małpę swojego owczarka niemieckiego. W małą ranę wdało się zakażenie, które przerodziło się potem w śmiertelną sepsę. Zatroskana matka pragnęła ujrzeć umierającego syna, ale rząd grecki nie wyraża na to zgody. Zofia poprosiła Olgę Konstantynowną, by niejako w jej zastępstwie udała się do Aten. Młody król umiera nie zobaczywszy babci, zatrzymanej na morzu przez sztorm.
Śmierć młodzieńca okazała się być kolejną z rodzinnych tragedii, ale również politycznym triumfem, bo "dzięki" niej wygnańcy mogli powrócić do kraju. Odbyło się głosowanie, w którym Grecy wybrali Konstantyna na swojego króla. Jego panowanie było krótkie - przez wojnę z Turkami w Azji Mniejszej, armia grecka poniosła wielkie straty. Tino ponownie zrzekł się tronu 27 września 1922r. Rodzina przeniosła się do Włoszech.
Zdruzgotany zgonem własnego dziecka, politycznymi zawirowaniami i kolejną abdykacją eks-król umiera 11 stycznia 1923r. na Sycylii, z powodu niewydolności serca. Ostatnie lata życia Zofia spędziła z dziećmi i wnukami we Włoszech, w Niemczech i w Anglii, gdzie odwiedzała swoich licznych znajomych i krewnych. W 1929r. udała się do Holandii, do brata Wilhelma. Co ciekawe, Sossy odmówiła zakupu willi w Rzymie, ponieważ do końca święcie wierzyła, że uda się jej kiedyś wrócić do ukochanej Grecji.
Zmarła na raka 13 stycznia 1932r. w Frankfurcie. Pochowano ją na cmentarzu w Tatoi.
Od samego początku małżeństwa uważała się za Greczynkę, biegle władała greką. Z natury była osobą miłą, lecz po niemiecku wręcz pedantyczną i wycofaną, nieśmiałą. Nie cierpiała publicznych wystąpień, wolała przebywać z rodziną i według wspomnień, co sobotę wkładała białe rękawiczki i niczym Małgorzata Rozenek sprawdzała czystość mebli.
[link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych]

_____________
*Megali Idea - grecka ideologia narodowa postulująca utworzenie wielkiej Grecji na terenach zamieszkiwanych przez Greków. Po raz pierwszy zdefiniowana w 1844r. Sprzyjała atakowi na Turcję, której wschodnia wybrzeża zamieszkiwali Grecy.
*Elefterios Wenizelos - 11-krotny premier Grecji